Wad sessie Lauwersoog haven
Weermodellen spreken elkaar nogal eens tegen of zitten er gewoon behoorlijk naast. Ik was dus ook blij verrast dat er deze middag opeens 21 knopen binnen kwamen. Gelukkig had ik nog last-minute een 4.7 in de auto gefrommeld tussen alle andere surfmeuk. Uurtje in de auto en ondertussen nog twee keer gechecked of de wind niet was weggevallen. Aangekomen bij Lauwersoog haven moet ik wachten voor de brug. Ik stap even uit en ga op de motorkap van de auto zitten. In de verte zie ik schuimkoppen op de golven en vlaggen strak langs de masten in de haven. Mooi! Dat wordt een dikke sessie vandaag.
Even kort bijpraten met mijn surfmaten, 5.3 getuigd, board er onder en…wachten. Een dikke regenbui verstoort de wind en er blijft nog 10 knopen over. Gelukkig gaat de windmachine weer aan en met enige vertraging laten we ons met een klapperend setje van de dijk afglijden. Altijd weer hopen dat je zonder schade in het water beland. De beste techniek is eigenlijk om jezelf voorover te storten met je set voor je. Doe dit alleen bij voldoende water anders land je op de keien die hier veelvuldig voor de dijk liggen. Ik heb altijd drempelvrees om hier de zee in te springen. Ergens in mijn hoofd schreeuwt een stem: je duikt toch niet die stroming in? DAN VERZUIP JE! Die stem hoor ik enkele seconden later niet meer als ik waterstart en doorplaneer naar kruissnelheid. Inhaken, in de voetbanden de blik op het water en knallen.
Het leuke aan varen bij de Lauwershaven is dat het een spot is met twee gezichten. De condities in de geul laten zich het best vergelijken met een enorm “skatepark”. (bij 6 BFT uit het Westen en afgaand tij). Als de stroming en wind tegengesteld zijn ontstaan er lekkere stromingsgolven (inclusief chop). De golven worden niet hoger dan anderhalve meter en ze breken niet. Golfrijden en springen gaat dus prima en de geul oversteken werkt verslavend. De golven zitten behoorlijk dicht op elkaar, dus je moet aardig werken om je board onder je voeten te houden. Als je de geul over bent gestoken hou je kleine bump-en-jump condities over. Tevens kun je op de zandbank al snel weer staan als het tij wat lager wordt om even op adem te komen. Het loont om de waterdiepte in de gaten te houden. Ik hoef jullie niet uit te leggen wat er gebeurt als je met volle snelheid je vinnen in een zandbank parkeert, toch? Het is mij een paar keer gebeurd en ik vond dat het begrip “een katapult maken” een nieuwe dimensie kreeg. Met alleen een deuk in je ego kom je er genadig van af en maar hopen dan niemand het gezien heeft.
Als je naar buiten vaart heb je een briljant uitzicht. Je ziet Schiermonnikoog liggen met de vuurtoren, de duinen en het zand. Zeehonden kun je hier ook regelmatig spotten. Je zou in minder dan 20 minuten naar het eiland toe kunnen varen, maar ik zou het iedereen afraden om dit alleen en onvoorbereid te doen. Zie andere topics hierover op het forum. Het uitzicht terug is wat saaier. Je ziet een hoge dijk, de haven van Lauwersoog en de schutsluizen. Niet dat dit echt boeit aangezien ik meestal alleen de 50 meter water voor mij in de gaten houd om te bepalen wat ik voor mijn kiezen krijg.
Strominggolven zijn meestal met z’n tweeën. Ze lopen achter elkaar aan. Mijn move van de dag was: springen op de piek van de eerste en dan landen op de helling van de tweede. Doordat je in de kom van de golf landt, heeft je landing nauwelijks impact en accelereer je meteen weer. Erg gaaf als dat lukt! De ervaring leert echter dat je neus begraven bij de landing, met een daarbij behoren crash, ook tot de mogelijkheden behoord.
Na enkele uren zijn de armpjes leeg en klim ik de dijk weer op. De kunst is om je tenen achter die uitstekende richeltjes te haken en zo stapje voor stapje de met wier en pokken bezaaide stenen omhoog te schuifelen. Soms lukt dit en soms glij je terug het water in met alle risico’s om je spullen op de stenen te ketsen. Later begreep ik dat er ook een smal pad redelijk glibbervrij gemaakt is zodat je daar makkelijk omhoog kan lopen. Handig om te weten en kan iemand dat met witte pijlen even goed aangeven? 😉
Moe en voldaan besluiten we om de sessie af te sluiten bij de plaatselijke visboer in de haven met een biertje en kibbeling. Wat een top dag!