Kornwerder avond sessie

Gaat het morgen nu wel of niet waaien? Met die gedachte loop ik al de hele dag rond op mijn werk. De weermodellen spreken elkaar weer eens tegen. Toch besluit ik maar een paar uur vrij te plannen voor het geval dat.

’s Avonds thuis alvast de 105l en 120l plus 5 zeilen in de auto gepropt en met Marieke afgesproken dat ik in de loop van de dag wel laat weten of het nog iets wordt.

De volgende dag zit ik op mijn werk en krijg rond de middag een app van Eric. Hij zit bij Kornwerderzand en heeft dikke pret met 85l en een 5.0. Voor mij het signaal om het thuisfront te laten weten dat ik niet mee eet vanavond.

Ik rond mijn laatste gesprek op het werk af, grijp mij tas, groet haastig mijn collega’s en sprint door een stortbui naar mijn auto. Koers Kornwerderzand.

De condities zijn beter dan ik had verwacht. Ik weet Robert (surfmaatje) te overtuigen dat het echt wel de moeite waard is en hij komt vanuit Assen deze kant op. Ik tuig een 5.3 en loop het water in, spring op mijn plank en binnen 10 meter stuif ik vol in planee richting Makkum.

Na drie kwartier varen spoel ik van het water af door een enorme hoosbui en daarna zakt de wind compleet in. Robert arriveert en vraagt zich af waarom hij voor “wind stil” ruim een uur in de auto heeft gezeten. “Net was het nog aan”, verdedig ik mij nog, maar daar heeft hij natuurlijk niks aan.

Gelukkig begint de wind weer wat te vlagen, draait en hop daar is de beloofde ZuidWester met een dikke 20 KNP. Ik scheur wat heen en weer terwijl ik Robert haastig heen en weer zie lopen tussen zijn auto en zijn set. Vervolgens maken we samen de branding op de zandbanken tussen Makkum en Kornwerderzand onveilig.

De rakken kun je hier lekker lang maken. Eigenlijk gewoon doorvaren tot je kramp in je benen krijgt en dan wordt het tijd om te keren. Doordat de zandbank bij ZW bijna haaks op de wind staat kun je hem blijven volgen en vaar je in en uit de kleine brekende golven. Het vergt wat timing maar als je zo’n schans precies raakt als hij breekt kun je echt serieuze air-time bijschrijven. STOKED over een paar hele mooie sprongen die ik zo maak.

Uiteindelijk zijn mij armen leeg, mijn knieën voelen alsof ze van rubber zijn en mijn maag geeft aan dat het ver voorbij etenstijd is. De zon zakt en schijnt laag over de afsluitdijk als we van het water afkomen.

Lekker hoor zo’n doordeweekse avond sessie!