Project ForwardLoop

Al jaren staat het springen van de forwardloop op mijn to-do lijst. Alleen ben ik er nog nooit aan begonnen. Mogelijk lijd ik aan een lichte vorm van “loopfear”. De mensen die ik spreek zeggen dat de forwardloop technisch niet erg moeilijk is, maar je moet wel de cojones hebben om de “trekker” over te halen tijdens een sprong en dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik heb besloten dat dit het jaar wordt waarin ik de forwardloop ga proberen te sticken. Na het bekijken van talloze filmpjes, heb ik eerst zelf wat lopen hannesen om de forwardloop vanuit stilstand in het water te maken, maar dit zette niet echt zoden aan de dijk. Blijkbaar had ik wat extra motivatie nodig.

Die werd al snel gevonden in de vorm van een windsurfclinic in Noord-Holland bij leerwindsurfen.nl. Tijdens het inschrijven heb ik aangegeven dat ik maar één ding wil leren. De forwardloop! Afgelopen weekend was de clinic.

De voorspellingen waren best aardig. Er werd flink wat wind voorspeld, maar ook sneeuw-, hagel- en onweersbuien (ow ja, ook nog zon). Afijn, een fris weekend in april met echt Nederlands surfweer. Bij aankomst aan het Amstelmeer word ik vriendelijk ontvangen door Niek en Paul van leerwindsurfen.nl. De groep met deelnemers wordt na een korte introductie opgesplitst en ik ga met Paul mee die ons vervolgens stap voor stap uitlegt wat er voor nodig is om de forwardloop te leren. Eigenlijk hoor ik geen nieuwe dingen, maar toch heb ik kriebels in mijn buik. Nu gaan we echt beginnen.

Het water op met mijn Chakra en 5.3. Eerst even een rakje of twee gevaren om warm te worden en dan zoek ik Paul op. Ik trek zijn aandacht als ik langs hem vaar, verplaats mijn handen op de giek naar achteren, gooi mijn zeil schuin naar de wind toe en trek, zo hard als ik kan, mijn achterste hand naar mijn borst terwijl ik achterom kijk. Hop daar vlieg ik met een mooie boog van mijn plank af en smak op mijn rug in het water met het zeil boven mij. Een beetje gedesoriënteerd kom ik boven waar ik meteen duidelijk feed-back ontvang van Paul. Goed gedaan, maar doe het nog explosiever!

De rest van de dag lanceer ik mijzelf van mijn board af en doe dit steeds met hogere snelheden. De beweging voelt al niet meer zo vreemd aan en ik draai steeds een stukje verder zodat ik eigenlijk meteen weer mijn board kan pakken en kan waterstarten. Geregeld geeft Paul aanwijzingen: Hand naar je borst, kijk goed over je schouder naar achteren en laat het zeil het werk doen. Je moet dus niet zelf springen.

Ook besteden we de nodige aandacht aan de chop-hop (springen zonder golven als schans te gebruiken). Het is natuurlijk de bedoeling dat je de sprong en de rotatie combineert zodat je je board meeneemt in de sprong. Dat wordt nog wel even een dingetje, maar het begin is er.

Het waren twee leuke dagen op het water. Veel tips, veel geleerd, heel veel rotaties gemaakt en heel vaak hard op mijn plaat gegaan. Stap 1 richting de forwardloop is gezet! Als ik weer thuis ben sta ik al snel de rotatie weer te oefenen in de woonkamer. Nu al zin in de volgende sessie.

Bedank Paul en Niek.

Wordt vervolgd…