Paarse zaterdag bij Makkum

Al maanden geleden was de dag gepland. Wij (Jaap en ik) waren uitgenodigd bij Erik om te vieren dat hij een nieuw huis had laten bouwen in een dorpje onder de rook van Leeuwarden. We besloten een pre-housewarming surf sessie in te plannen op het IJsselmeer bij Makkum. Naarmate 9 februari nadert kleurt de dag steeds paarser in de voorspelling van WindGuru. Die donkere paarse kleur verdwijnt normaliter weer als de dag dichterbij komt, maar deze keer gebeurde dit niet. Serieus veel wind dus!

Bij een storm word ik altijd een beetje onrustig. Zodoende was ik ‘s nachts meerdere keren wakker en vertrek ik anderhalf uur eerder naar Makkum dan noodzakelijk is. Ik rij te hard en kom dus veel te vroeg aan. Bij het strand word ik gelukkig niet teleurgesteld. Het waait spijkerhard! Naast mij zie ik nerveuze surfers op en neer rennen en af en toe vliegen er wat surfspullen over de parkeerplaats.

Net als ik mijn wetsuit aan wil trekken parkeert Erik naast mij. Goed om elkaar weer te zien en even bij te praten. Terwijl ik achter mijn auto schuil en mijn pak aantrek waait de kofferbak dicht en krijg ik de klep op mijn kop. Fuck het waait hard!

Surfen in 34 knopen is een prachtig spelletje waarbij het een kunst is om de vlagen te overleven. Na een paar rakjes in de baai om een gevoel te krijgen besluit ik om op te kruizen tot buiten de beschutting. Hier is de wind echter een maat of twee te groot voor mijn strakgetrokken 3.7. Ik stuur het board op een ruimere koers en met een rotgang stuiter ik terug naar iets minder heftige condities.

De laatste storm die ik meepakte (ongeveer een jaar terug) was alleen maar overleven. Dat wil zeggen: waterstarten, accelereren naar warp-speed, vasthouden totdat je armen het opgeven, crashen, je kit 20 meter verder zien vliegen, deze ophalen, keren en dit herhalen totdat je armen 10cm langer zijn geworden.

Ik heb het afgelopen jaar veel kunnen varen en heb nu ook met veel wind veel meer controle dan voorheen. Zodoende kan ik tussen de vlagen door lekkere sprongen maken (gewoon schrikken van de lift die je krijgt) en bochten maken op de kleine rommelige drempels die er lopen. Zelfs nog een paar keer “droog” kunnen gijpen.

Erik komt ook het water op en samen knallen we nog een paar rakken op en neer. Super om met vrienden op het water achter elkaar aan te jagen. Jaap kan helaas niet met zijn te grote zeilen het water op, maar we halen hem over om toch zijn wetsuit aan te doen en we helpen hem om te leren waterstarten op onze setjes. Binnen 15 minuten maakt hij de één naar de andere waterstart. Erg mooi om te zien hoe je ook met minder ervaring in een storm echt wel dingen kunt leren.

Na een dik uur zijn we allemaal bekaf en besluiten we de spullen op te ruimen. We sluiten de sessie af met bier en bitterballen in de plaatselijke kroeg. Stoked voor Jaap die toch maar mooi even waterstarts maakte in 8 BFT en voor Erik die sinds januari (2018) niet meer op een board had gestaan, maar surfen in een storm makkelijk laat lijken.

Ps. De housewarming was ook zeer geslaagd 😉