Surfing road-trip to Gwithian (UK)

Elk jaar probeer ik minimaal een week te besteden aan een surftrip. Even helemaal weg van thuis, gezin en werk. Gewoon met een paar vrienden ergens heen en elke dag het water op en verder helemaal niets.

In het verleden kozen we vaak voor de gangbare plaatsen om te surfen. Ergens bij een oceaan waar het kwik de 20 graden aantikt en waar je een behoorlijke kans hebt op wind. Misschien heb ik pech gehad, maar meestal waaide het juist in die week maar matig en daarom besloten we het een keer anders aan te pakken.

We prikken een week op de kalender en laten het weer in Europa bepalen waar wij gaan surfen. Het waait altijd wel ergens hard was ons motto. Een week voordat we gaan bestuderen we de weerkaarten aandachtig. Wordt het Tarifa of toch Cornwall. De rest van Europa was maar matig. Na veel wikken en wegen hebben we besloten om toch naar Cornwall te rijden. Drie dagen 20+ knopen wind gaf de doorslag.

Last minute een appartement via AirBNB geboekt  de auto overladen met surfspullen. Zes boards op het dak, 12 zeilen, 6 masten, 4 gieken en alle andere meuk in de auto en gaan. We hebben de boot gepakt vanuit Calais naar Dover. Gelukkig was hij nog niet vol geboekt. Begin van de avond werd het tijd om ergens een hotel te zoeken. We hadden ons na vijf keer “No sir we are fully booked this night”, al neergelegd bij slapen in de auto of gewoon doorrijden. Toen we ergens linksonder Londen in een oord, waarvan ik mij de naam allang niet meer herinner, toch nog een kamer vonden.

De volgende dag doorgereden naar Cornwall en ingecheckt in ons appartement wat verdacht veel leek op een omgebouwde paardenstal en zeker nog zo rook.  Het was er koud en vochtig, maar een straal kachel bracht enige verbetering. Afijn we waren niet van plan hier heel veel tijd door te brengen. De eerste dag was de wind nog niet hard genoeg om het water op te gaan. We hingen dus wat rond. De volgende dag kwam de ZuidWester er lekker in en wij waren vroeg op pad om de beste spot bij Hayle te checken. Hier was het net niet genoeg. Een paar locals namen ons mee richting Gwithian. Alleen van die naam kreeg ik al de kriebels. Ik heb die spot leren kennen via de Red Bull Storm Chase. Nu waaide het dan geen 11 BFT maar heel vaak surf ik niet op zee.

Aangekomen bij de kliffen kijken we naar het water. Het is cross-ofshore 5 a 6 BFT en er komen geregeld mooie lijnen binnen van max anderhalve meter hoog met laag tij. Veel perfecter kan niet voor ons! Met gevaar voor eigen leven lopen we met alle spullen in onze armen het geitenpad af naar het strand zo’n 30 meter lager. Beneden tuigen we een 5.3. Dan snel het water op.

Voor mij is het de eerste keer dat ik met off-shore wind en golven kan surfen. Het is vreemd. Het water is spiegel glad en de wind een beetje vlagerig door de hoge kliffen, maar er is genoeg druk om aan te planeren en naar buiten te varen.  Ik knal een eind de zee op en besluit te draaien. Op de terugweg zie ik voor mij een drempel opdoemen. Iets afvallen zodat ik er aan de achterkant tegenop kan varen en dan… de beste 10 seconden van de hele trip. Ik kan twee mooie bochten zetten op een schitterende rimpelloze golf. Geen gestuiter, niet moeilijk om je evenwicht te houden, je hebt alle tijd om te kijken wat de golf doet en waar je hem wilt raken. Dan breekt hij en wordt ik met mijn set hardhandig op het zand geschoven. Dat was gaaf! De adrenaline loopt uit mijn oren. STOKED! Naar een paar ritjes ben ik helemaal leeg en besluiten we dat het voor vandaag genoeg is geweest. Het tij word ook te hoog en het mooie is er wel af.

De dagen erna laat de mooie voorspelling ons aardig in de steek. We kunnen nog wat golfsurfen, maar het wordt ook onwijs mistig, regenachtig en koud en aan echt windsurfen komen we helaas niet meer toe. Volgend jaar toch maar weer naar een warmer oord en hopen op wind?

Achteraf  gezien hebben we dus 2000 kilometer gereden voor één ochtend goede surf en eigenlijk maar één ritje dat ik mij de rest van mijn leven zal herinneren. Gek toch dat één golf een hele trip kan maken. Was dit het waard? Zeker weten. Ik zou morgen weer gaan. Er gaat maar weinig boven een surf roadtrip.